شناسایی تاریخچه دگرریختی و فرگشت زمینساختی اطراف نی ریز با استفاده از شواهد ساختاری و زیرساختاری

مطالعات صحرایی و بررسیهای ساختاری حضور حداقل پنج فاز دگرریختی را در زیر واحد سنگ زمینساختی ملانژ در نی ریز تایید می کند، که به ترتیب با d1، d2، ... و d5 مشخص شده است . فاز دگرریختی d1 با کوتاه شدگی عمود بر گسل اصلی زاگرس و d2 با کشیدگی تقریبا موازی با آن مشخص است . حضور این دو تیپ دگرریختی با جهت عمود بر هم، همگرایی مایل در امتداد گسل اصلی زاگرس را تایید میکند. این همگرایی مایل باعث جابجای راستالغز زاگرس می شود. از آنجا که راستاهای موازی با هم دارای ارزش یکسانند کل خطواره های موازی با گسل اصلی زاگرس دارای مولفه راستالغز راستگرد هستند. چنین وضعیتی، حاکمیت شرایط دگرریختی غیر هم محور را در ناحیه تایید میکند. فازهای دگرریختی d3 و d4 در همین شرایط و در پهنه های برشی حاصل می شوند اما فاز دگرریختی d5 در شرایط کاملا شکنا حاصل شده است . گسلهای معکوس با مولفه راستالغز راستگرد در این فاز دگرریختی ایجاد شده اند. به نظر می رسد که دگرریختی d5 دگرریختی جاری درمنطقه باشد. اکثر عناصر ساختاری یافته شده در صحرا، در شرایط دگرریختی نوردپذیر و در سطوح پایین تر زمین تشکیل می شوند و رسیدن آنها به سطح زمین مستلزم چرخش بسیار زیاد شاخصهای ساختاری است . لذا این شاخصها براس شناسایی محورهای فشارش و کشش ، ارزش ساختاری خود را از دست می دهند. برای رفع این مشکل از سنجنده دقیق دوقلوشدگی در کریستال کلسیت برای شناسایی محورهای فشارش و کشش استفاده شده است . پردازش داده های خام، شامل محورهای دستگاه u-stage با استفاده از برنامه calcstress فشارش و کوتاه شدگی با روند شمال شمالغرب را در اکثر نقاط تایید می کند. احتمالا این کوتاه شدگی از طریق گسلهای امتداد لغز راستگرد با مولفه شیب لغز فشارشی و با روند nw-se اعمال شده است . بنظر می رسد دلیل اصلی برای این جهت کوتاه شدکی انقباض کل سیستم فرورانش زاگرس - مکران از طریق گسل ترانسفورم فسیل میناب باشد.